Najwięcej uwagi wymaga jesienne zwalczanie szkodników w rzepaku, jednak nie można zapomnieć o jego skracaniu oraz zwalczaniu chorób. Oba wymienione zabiegi często wykonywane są podczas jednego wjazdu w pole lub nawet przy użyciu tych samych substancji czynnych. W przygotowanym materiale można znaleźć informację o chorobach rzepaku występujących jesienią oraz o sposobach radzenia sobie z nimi.
Choroby niezwalczane fungicydami
Niestety nie wszystkie choroby występujące jesienią w uprawie rzepaku ozimego mogą być zwalczane przy pomocy fungicydów. Niektóre z nich w skuteczny sposób mogą być ograniczane tylko przez właściwy dobór odmian. Jedną z chorób, na którą nie działają środki grzybobójcze, jest kiła kapusty. Jednostka chorobowa powodowana jest przez pierwotniaka żyjącego w glebie Plasmodiophora brassicae, a jedynym sposobem poradzenia sobie z nim, jest wybór odmian kiłoodpornych. Jeżeli choroba zostanie zaobserwowana na plantacji rzepaku, to w kolejnych latach uprawy rzepaku na tym polu konieczny jest wybór tego typu odmian.
W rzepaku ozimym jesienią mogą wystąpić też objawy wirusa żółtaczki rzepy (TuYV). Wektorem tej choroby są mszyce, które coraz częściej atakują plantację rzepaku ozimego jesienią. Dlatego ważne jest skuteczne zwalczanie szkodnika przenoszącego wirus oraz wybór odmian posiadających gen odporności na TuYV.
Choroby powodowane przez grzyby
Do tej grupy należą choroby, które mogą być skutecznie zwalczane przy pomocy zabiegów fungicydowych. Pierwszym krokiem jest wybór odmiany o dobrym profilu zdrowotności, a następnie wykonanie terminowych zabiegów środkami grzybobójczymi. Jesienią w rzepaku ozimym mogą wystąpić takie choroby jak:
- sucha zgnilizna kapustnych (Leptosphaeria biglobosa, L. maculans, stadium konidialne Phoma lingam)
- czerń krzyżowych (Alternaria brassicae, A. brassicicola, A. alternata)
- mączniak rzekomy (Hyaloperonospora parasitica)
- biała plamistość liści (Pseudocercosporella capselle)
- szara pleśń (Botrytis cinerea)
Z listy wymienionych chorób tylko pierwsze dwie jednostki mają znaczenie gospodarcze, pozostałe mogą występować w dużym nasileniu lokalnie.
Czym zwalczać choroby grzybowe?
Najpowszechniej do zwalczania chorób stosowane są fungicydy zawierające substancje czynne z grupy triazoli. Wybrane związki z tej grupy w technologii prowadzenia rzepaku ozimego pełnią dwie funkcje: zwalczają choroby oraz skracają rzepak. Takie działanie ma metkonazol (Sierra 60 SL) i tebukonazol (Syrius 250 EW). Pozostałe substancje czynne z tej grupy o dobrym działaniu grzybobójczym mają słabe właściwości skracające np. protiokonazol, difenkonazol.
Zwalczanie chorób jest tylko częścią agrotechniki jesiennej. Wykorzystując wjazd w pole w celu skracania i zabezpieczenia roślin przed chorobami, warto do technologii włączyć nawożenie dolistne. Więcej szczegółów o dopracowanej technologii prowadzania plantacji rzepaku można znaleźć na blogu firmy Osadkowski: https://osadkowski.pl/blog-agrotechnika. Również pełny przegląd fungicydów dostosowanych do różnych upraw i terminów zabiegowych znajdziesz na stronie Osadkowski.pl.
Jesienna ochrona rzepaku przed chorobami grzybowymi
Jesienią w rzepaku ozimym występują choroby niezwalczane fungicydami (kiła kapusty, wirus żółtaczki rzepy TuYV) oraz choroby grzybowe, takie jak sucha zgnilizna kapustnych i czerń krzyżowych. Podstawą skutecznej ochrony jest wybór odmian odpornych oraz terminowe zabiegi fungicydami z grupy triazoli (metkonazol, tebukonazol), które łączą działanie grzybobójcze ze skracaniem roślin. Warto wykorzystać wjazd w pole do jednoczesnego zastosowania fungicydu, regulatora wzrostu i nawożenia dolistnego, co pozwala na kompleksowe zabezpieczenie plantacji przy zachowaniu ekonomiki zabiegu.